در پس پرده چه می گذرد؟

در پس پرده چه میگذرد
هنگامی که درورای چهره های از معصومیت مشحون, شیطان ملعون خانه دارد
در آغاز می پنداری که آفریدگار جبار دگر همچو اویی نیافریده و گیتی غدار و چرخ دوار نیک سرشتی چون او به خود ندیده
اما همچنان که پیش میروی لحظه لحظه دیو خفته در پس آن چهره رخ مینماید
و تو باور نمیکنی و با خود میگویی که دروغ است
میگویی که دروغ است موجودی که وجودش با روح الهی سرشار شده و میتواند تا آغوش خدا پیش رود این گونه سیاه کار باشد, دیو صفت باشد, نقاب ریا بر چهره داشته باشد
و تو باور نمی کنی که یک "انسان" بتواند این گونه باشد
چنان گفتار و رفتار خود را به دین داران و پاک سرشتان و روشن فکران گره میزند و چنان دخیل بند کراماتشان است که تو ناخودآگاه بی آنکه خود بخواهی و بدانی مسحور گفته هایش میشوی و مهر معصومیت بر او میزنی! و می خواهی با نردبان او تا اوج , تا معراج, تا پرنورترین سراج بروی. غافل از اینکه نردبانش سست و گفته هایش جز دروغ نیست...
سرانجام درکشیده میشود پرده از چهره ی این ابلیس آدم نما و نمایان می شود آن لوح سیاه روحش
و تو در حیرت میمانی که چگونه کالبد انسانی چنین شیطانی را در خود جای داده است!!!
و آنگاه میفهمی که فقط خدا این پرده را درکشید و تورا در آغوش خویش کشید

در پس پرده چه میگذرد
هنگامی که در ورای چهره های کاوه نما, اژی دهاک خون خوار سرسرای پادشاهی گسترانده است
و تو در آغاز می پنداری عجب درفشی و عجب جهدی و عجب کوششی برای گستراندن سفره ی عدل!!
اما همچنان که پیش میروی قدم به قدم, مارهای دوشش دم به دم رخ مینماید و تو تازه میفهمی ضحاک کیست, کاوه کیست...
و تازه میفهمی که این چهره ی پاک به خرج مغز تو پاک گشته و مارهای دوشش به بهای زوال اندیشه تو پنهان شده است
به خرج مغز تو و افکار تو و احساس تو
و تو باور نمی کنی و میگویی دروغ است
اما ای کاش دروغ بود
آنگاه تاسف میخوری.
نه به خاطر صداقت خود, به خاطر شقاوت او. روح پایمال شده او. آینده او. تو تاسف میخوری برای او که تا این اندازه دون مایه و پست صفت است و تا این اندازه از آدمیت به دور!
و لحظه ای آرام میگیری و روح رمیده ی خویش را رام میکنی و می اندیشی...
درد ما چیست؟ این همه دروغ و ریا و بی اعتمادی و دیوصفتی که در اجتماع ما ریشه دوانده از چیست؟ سرمنشاش کجاست؟
درد ما همین سیاه کارانند که در اجتماع غالب شده و اقلیت مقابل را مغلوب خویش ساخته اند
اما نه... شاید اشتباه میگویم
"درد ما از صداقت ماست!"

Artmis