!حکایت توکا نیستانی

توکا نیستانی ( کاریکاتوریست ، برادر مانانیستانی و از پسران منوچهر نیستانی شاعرمرحوم) از ایران رفته ... در وبلاگ شخصی اش علت رفتنش را توضیح داده که خالی از لطف وواقعیت نیست
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

از زندگی مجرمانه خسته شده بودم... به چندپسر و دختر طراحی درس می‌دادم که مجازنبود
برای طراحی از مدل زنده استفاده می‌کردم که مجاز نبود
سر کلاس صحبت‌هایی می‌کردم که مجاز نبود
بجای سریال‌های تلویزیون خودمان کانال‌هایی را تماشامی‌کردم که مجاز نبود
به موسیقی‌ای گوش می‌کردم که مجاز نبود
فیلم‌هایی رامی‌دیدم و در خانه نگهداری می‌کردم که مجاز نبود
گاهی یواشکی سری به "فیس بوق"می‌زدم که مجاز نبود
در کامپیوترم کلی عکس از آدم‌های دوست‌داشتنی و زیبا داشتم که مجاز نبود
در مهمانی‌ها با غریبه‌هایی معاشرت می‌کردم که مجاز نبود
همه‌جا باصدای بلند می‌خندیدم که مجاز نبود
مواقعی که می‌بایست غمگین باشم شاد بودم که مجازنبود
مواقعی که می‌بایست شاد باشم غمگین بودم که مجاز نبود
خوردن بعضی غذاها رادوست داشتم که مجاز نبود
نوشیدن پپسی را به دوغ ترجیح می‌دادم که مجاز نبود
کتاب‌ها و نویسنده‌های مورد علاقه‌ام هیچکدام مجاز نبود
در مجله‌ها و روزنامه‌هایی کارکرده بودم که مجاز نبود
به چیزهایی فکرمی‌کردم که مجازنبود
...آرزوهایی داشتم که مجاز نبود و
درست است که هیچ‌وقت بابت این همه رفتار مجرمانه مجازات نشدم اما تضمینی وجود نداشت که روزی بابت تک تک آن‌ها مورد مؤاخذه قرار نگیرم و بدتر از همه فکراین‌که همیشه در حال ارتکاب جرم هستم وباید از دست قانون فرار کنم آزارم می‌داد